طریقیت (اصول)طریق بودن قطع و اماره برای کشف حکم واقعی را طریقیت گویند. ۱ - تعریف طریقیتطریقیت، به معنای طریق و راه بودن قطع و اماره برای کشف واقع و نشان دادن حکم واقعی به مکلف است. ۲ - راه‌های رسیدن به واقعجمهور اصولیون شیعی بر این باورند که خداوند در عالم واقع لوح محفوظ احکامی دارد که در حق همگان ثابت است. برای رسیدن به واقع و احکام واقعی، راه‌ها و اسبابی وجود دارد، هم چون قطع و ظن معتبر (اماره) که صفت طریقیت به واقع را دارند، هر چند طریقیت قطع، ذاتی بوده (بنا به نظر مشهور اصولی‌ها) و طریقیت ظن، غیر ذاتی و جعلی است. ۳ - نوع طریقت قطع و ظنطریقیت قطع به واقع، تام و کامل است، ولی طریقیت ظن، ناقص بوده و شارع تعبداً در مورد امارات و ظنون معتبر، آن را کامل نموده است. ۴ - انواع توجه به صفت طریقیتصفت طریقیت، گاهی مورد توجه قرار نمی‌گیرد در موارد قطع طریقی و گاهی مورد توجه مستقل قرار می‌گیرد در موارد قطع موضوعی طریقی. ۵ - پانویس۶ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «طریقیت». |